“Tun-turun-turu tun-turu-turu tun-turu...”. Instanterako, larridura: ze pasa da??? Hasierako sintoniatxoak adi-adi jartzen zaitu. Begiak pantallan iltzatzen dituzu, notiziaren berri ematera doaz. Berriemailea abiada bizian eta tonu larri-modukoan jarduten da. Denborarik galdu gabe, gertakariaren inguruko irudiak eskaintzen zaizkizu. Gertakaria non eta noiz ematen ari den adierazteko mapatxoa kokatu dute pantallaren ezkerraldean, ez dago azalpenetan luzatzeko astirik. Kontua larria da, antza.
Irudiak erreskan, ziztuan pasatzen dira. Emakume baten adierazpena, gizon batena... Erabat katiatuta zauzka berriak, nahiz eta zertaz diharduen oso ondo jakin ez. Amua oso-osorik irentsita daukazu. Sintonia aldaketa etengabeek intentsitatea ez galtzea baliatzen dute, eta artean, berriemaileen tonuak larritasun tankera mantentzen du. Hartza bat arrain bat harrapatzen? Bapatean, grafiko bat azaltzen da, albistea osatzera datorrena. Zer gehiago? Bada, aditu baten hitzak. Eta, senatua! Gomendioak al ziren tartean? Ez dit irakurtzeko denborik eman!
Konturatzerako albistea amaitu da. Geratu zaizun tonto aurpegia nabarmen xamarra da, bai. Hartz batez ari ziren, lasaigarria botea zioten hartz “arriskutsu” batez!
Ironiaz egindako albiste honek, telebistak dituen baliabideak uztartzeak zein eragin sor ditzakeen erakutsi digu. Baliabide horiekin, berez nahiko surrealista den egoera bati, larritasuna eman zaio. Eta, hori, mezuaz gaindi dagoen zerbait da, alegia, internazionala. Hizkuntza jakin gabe, ezer ulertu gabe, albiste hori ikusita zerbait larria dela pentsatzen duzu. Zuk eta txinatar batek, edo arabiar batek. Edizioaren eta trataeraren baitakoa da.
Albistea oso ondo egituratuta dago nire ustez, baina beharbada abiada handiak hainbat momentu garrantzitsu aurrean eramatea dakarkio. Gomendioak erakusten direnean, ez du inola ere ez irakurtzeko astirik ematen. Eta, senatua begiak kliskatu orduko desagertu egiten da. Apropos egina da, nire iritziz ironia itzelarekin, baina egin behar ez denaren adibide garbi gisa hartu dezakegu.
Zenbat aldiz engainatu ote gaituzte horrela? Zenbat aldiz saldu ote digute garrantzitsu bezala hala ez dena? Komunikabideen indarra...
No hay comentarios:
Publicar un comentario